Kiedy root’owałem swój pierwszy telefon (Galaxy Ace) cała operacja sprowadzała się do wgrania na kartę SD paczki z rootem restarcie telefonu i zainstalowania paczki. W przypadku HTC sprawa wygląda trochę bardziej skomplikowanie.
Na początek potrzeba zainstalować HTC Sync i Android SDK.
W pierwszej kolejności musimy odblokować Bootloader telefonu, żeby można było cokolwiek wgrać. Całość jest opisana na HTCdev.com. Należało przed całą operacją zaktualizować ROM na jeden z listy, która
się wyświetli. Po aktualizacji mamy HBOOT 1.08.0099 i NIE mamy gwarancji.
Dalej postępowałem
zgodnie z instrukcjami ze strony. Trwa to kilka – kilkanaście minut.
Po odblokowaniu Bootloadera miałem użyć HTCTool i pliku, który został wygenerowany przy odblokowywaniu przez HTCdev.com. Raz, że HTCToola bardzo ciężko było znaleźć gdyż wszystkie linki na forach były nieaktualne to jak już go znalazłem, nie dawało to żadnych efektów. Program nie mógł uzyskać dostępu do katalogów.
Mimo to wyskakiwał komunikat: ROOTED. Program SuperUser na telefonie nie wykrywał bibliotek su, co nie powinno być niczym dziwnym skoro HTCTool ich nie wgrywał.
Znalazłem jednak inny sposób.
Podłączyłem z powrotem telefon do komputera w trybie HTC Sync. Odpaliłem plik Recovery. W ten sposób miałem zainstalowane Recovery i technicznie rzecz biorąc mogłem telefon zrootować tak jak wcześniej samsunga. Kwestia odnalezienia odpowiedniej paczki.
W ten oto sposób zrootowałem HTC Wildfire S. W końcu mogłem pousuwać zbędne aplikacje a te mniej zbędne poprzenosić na kartę SD 🙂
